Volunteering in Townships

Zoals ik vertelde zou ik donderdag met school naar een township gaan. Om 8 uur moesten we op school verzamelen en met drie busjes vol 'vrijwilligers' zijn we vertrokken naar de townships. De heenreis duurde nogal lang omdat we onderweg nog moesten stoppen om de verf en kwasten te kopen voor het schilderen. Na ongeveer een uur kwamen we aan bij de township. Een paar hekken door en we mochten uitstappen bij het schooltje. Het was eigenlijk een crèche waar kinderen uit de township overdag heen kunnen. Een man die van de organisatie was legde ons uit wat de bedoeling was van de dag. We moesten alle autobanden, die als zitjes functioneren, in vrolijke kleuren schilderen, en de kozijnen van een gebouwtje moesten een leuke kleur krijgen. Daarna moesten de kinderen natuurlijk vermaakt worden. Eerst mochten we een kijkje nemen in de crèche, waar alle 53 kindjes netjes in een kring zaten. De meeste waren erg verlegen en konden überhaupt nog niet veel zeggen. Na een tijdje kwamen er een paar een beetje los door alle leuke foto's die er werden gemaakt. Dat vonden ze erg mooi en de meeste kindjes zochten nu wel contact. Ik wilde met een meisje op de foto gaan en ging op de grond zitten met haar. Gelijk kwamen er 3 andere kindjes op me af gerend die ook op de foto wilde of gewoon wat aandacht. Ik vond het mooi om te zien hoe blij ze waren met ons bezoek. Tijdens het schilderen waren veel kindjes erg nieuwsgierig en die wilde dat ook wel proberen. Ik heb een meisje een kwast gegeven en een beetje geleerd hoe ze moest verven. Ook al werd het een grote kliederboel, het was mooi om ze met zo veel plezier bezig te zien. We werden er wel op gewezen dat de ouders het niet leuk vonden als de kleren zo vies werden. Bij sommige kinderen was dat wel het geval omdat die hun hele hand in de verfpot staken, maar ik vind het belangrijker dat ze gewoon een dagje plezier hebben en iets anders kunnen doen dan de gewone dagelijkse dingen. Na het schilderen konden de kinderen kleuren en tekenen, voetballen of gewoon lekker gek doen in te tuin met ons. Ik heb me zeker wel vermaakt, ieder kind was weer anders, de één wilde telkens opgetild worden, de ander wilde alleen maar met een knuffel overgooien en weer een ander zat rustig aan een tafeltje te kleuren. Zo heb ik een half uur met een meisje op mijn arm rondgelopen. Als ik haar op de grond wilde zetten om wat anders te gaan doen greep ze me gelijk weer vast en ging met haar armpjes omhoog voor me staan. Onweerstaanbaar, dus dan tilde ik haar maar weer op. Ze vond het geweldig om met mijn haar te spelen, dat was blijkbaar erg zacht vergeleken met dat wat zij gewend zijn.
Na ongeveer een uurtje mochten we onder leiding van de vrouw die de crèche leidde door de township wandelen. Het was voor die mensen natuurlijk vreemd om zo'n grote groep blanke mensen langs hun huisjes te zien lopen. Een vrouw kwam schreeuwend door de groep gelopen en vroeg verward wat er aan de hand was. Gelukkig kende de vrouw van de crèche haar en was ze daarna weer rustig. Er waren een paar grote asfaltwegen maar daarnaast ook vele kleine zandpaadjes. De muren van de huisjes waren echt van allerlei materialen gemaakt. Van badkuipen tot ijzeren hekwerken en van golfplaten tot houten planken. Aan de asfaltwegen stonden wel een aantal stenen huisjes met golfplaten daken. Sommige hadden een tv, koelkast of zelfs een mooie auto. Onze staff, Martin, vertelde mij dat veel mensen die in de township wonen een prima leven leiden. Ze verdienen geld en kiezen er dan bijvoorbeeld voor om een mooie auto te kopen in plaats van een beter huisje. Ze zijn daar naar omstandigheden gelukkig en hebben de materialen om te kunnen leven. Iedereen in de township kent elkaar en alle kinderen spelen met elkaar. Er waren ook kinderen die niet naar de crèche of naar school gaan. Die zaten maar een beetje in hun huisje of op de straat. Ik vond dat moeilijk om te zien want die kinderen hebben nog een hele toekomst voor zich. De kindjes in de crèche werden nog wat dingen geleerd en bijgebracht, die worden de hele dag vermaakt. Maar deze kinderen moeten zichzelf maar zien te vermaken op een plek waar weinig te doen is.. Er liepen ook erg veel verwaarloosde honden en katten rond. Het bezoek heeft erg veel indruk op me gemaakt. Iedereen kan zich er wel iets bij voorstellen maar als je er echt bent en de mensen ziet komt het pas echt bij je binnen in wat voor armoede zij leven.
Toen we terug kwamen bij de crèche kregen de kindjes hun lunch. Dat was een bakje yoghurt en een chocolade cakeje toe. Voordat ze mochten beginnen moesten alle kindjes tegelijk een gebedje opzeggen om te bedanken voor het eten. Ik vond het mooi en goed dat ze dat daar meekrijgen want van hun ouders leren ze dat waarschijnlijk niet. Na de lunch was het tijd om afscheid te nemen. Dat vonden we allemaal best moeilijk. Je weet dat we de kinderen met z'n allen een leuke dag hebben bezorgd maar de volgende dagen zullen weer net zoals altijd zijn en je zou meer voor ze willen doen dan dit. Het afscheid nemen duurde dus nog ongeveer een half uur omdat niemand wilde gaan en de kinderen ons niet konden loslaten. We hebben nog een groepsfoto gemaakt met alle studenten, kinderen en leiding. Daarna was het toch echt tijd om te gaan. Toen we in de busjes het terrein afreden zwaaide alle kinderen ons uit tot ze ons niet meer zagen.
Ik heb een geweldige dag gehad. Ik had niet verwacht dat het zoveel indruk op me zou maken en dat de kinderen zo gehecht zouden zijn aan jouw aandacht. Gelukkig hebben we veel foto's gemaakt en misschien kom ik nog wel een terug!
Vrijdag had ik een gewone schooldag. 's avonds was er in een club een Braziliaans carnaval feestje. Daar ben ik met Anna en Olivia heen gegaan. Op het feestje waren ook andere Brazilianen van school dus dat was wel gezellig. Er werd alleen maar Braziliaanse muziek gespeeld en bijna iedereen daar was Braziliaans maar ondanks dat was het een leuke avond.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen. Dat was de eerste dag regen die ik hier heb meegemaakt. Het leek wel Nederland, veel regen en frisjes.. We besloten om met z'n vieren naar Cannal walk te gaan, een heel groot shopping center. Daar hebben we geluncht en natuurlijk uitgebreid geshopt.
Zondag voorspelde ze weer regen maar dat viel gelukkig erg mee. We zijn met z'n drieën naar Waterfront geweest om te lunchen en wat rond te kijken want daar is altijd wat te doen.
Morgen begint dan alweer mijn laatste week bij EF. Wat is de tijd toch snel gegaan. Ik herinner mijn aankomst hier nog als de dag van gisteren. Deze week zal ik mijn eindtest moeten maken en ga ik nog even volop genieten van de leuke dingen die ik met iedereen doe en natuurlijk de laatste welcomeparty!